بیستمین روزِ اردیبهشتِ 96

بیستمین روز اردیبهشت اومده و روزهای بهاری دارن یکی یکی میان و میرن و تموم میشن... استرس های حضور عمو و این فضای انتخاباتی مذخرف که لحظه به لحظه تب و تابش هم بیشتر میشه داره منو از پا در میاره... می دونم دیوانه ام ! دیوانه ام که نگرانم و استرسی میشم... جوونیم رفت... 4 سالِ پیش هم این موقع ها حالم زیاد خوب نبود و نگران بودم ولی اون روز ظهری که فهمیدم به بازی گرفته شدم و دلم شکست از دستِ خانم پ ، آخرای خرداد بود.  اون موقع هم یک هفته قبل از انتخابات بود... چه روزای سختی بود... سخت تز از آخرین روزِ بهارِ 92، تابستان طولانی و برزخی بود که تموم شدنی نبود... چه 4 سالِ سختی داشتم. روزهای خوبم به 4 هفته هم نمیرسه...

.

.

.

. 

دلم نمی خواد روزهای باقی مونده ی بهار 96 رو راحت از دست بدم... اصلا دیگه دلم نمی خواد هیچ روزی رو از دست بدم...