96، سالِ کادو!!!
بالاخره هدایایی که می خوام بفرستم برای دوقلوها آماده شد و به دستم رسید. عمو دو روزه چمدوناشو بسته و سفارش های من تازه یک ساعت هست که به دستم رسیده... دلم می خواد کلی غر غر کنم از بی خیالی ها و بی مسئولیتی و بی تفاوتی فروشگاهی که بهشون سفارش دوقلوها رو دادم. ار حرص و جوش هایی که خوردم و ... امیدوارم کادو هاشون رو دوست داشته باشند...
سالِ 96 برای من سالِ خرید کادو بوده تا الان... از اولِ فروردین تا الان چیزی حدود 2 تومن کادو خریدم... تو این اوضاع بد مالیم... دستم به کم هیچ وقت نرفته و نمیره... از کادو دادن لذت میبرم و البته این لذت همیشه پر از حرص و جوش بوده ... شاید این هم ناشی از کمال طلبی افراطی من باشه ... اینکه وقتی کاری قرار انجام بدم باید بهترین باشه....
- دیشب بین آهنگ هایی که داشتم برای عمو دانلود میکردم دو تا میکس عروسی هم گذاشتم. هر آهنگی که پلی میشد درد و غصه های منم بیشتر میشد... غصه هام از صبحش با دیدن عکس های جدید پروفایل آنجی شروع شده بود و دوباره صدای گذشته سرزنش هاشو شروع کرد و قلبم از دستِ خودم به درد اومد...
