در انتظار شروع دوباره...

این روزها با همه ی سختی ها و مشکلات و نگرانی های کوچک و بزرگم، به خدا عاشق ترم... حتی اگه دلم هم بشکنه مثل امروز بازم می دونم و باور دارم خیری بزرگ در این نشدن ها و دل شکستگی ها هست.... 

خدایی که بخشنده ست ... منو می بخشه... اگه اشکم داره میباره برای نا امیدی نیست... من از رحمت خدا هیچ وقت نا امید نخواهم شد... اشتباه کردم... تحت فشارم... تاوان اشتباهم رو هم باید بدم... نمی دونم این سال های از دست رفته تاوان نیست؟

شوخی تلخ

چه شوخی تلخی‌ست!

تمام شوی،

بی آن‌که شروع شده باشی.

فکر کن که چگونه

دخترکی که با قصه‌ی پریان به خواب می‌رفت

و رویاهایش را به قاصدک‌ها می‌سپرد

سایه‌اش را در کوچه‌ای نامعلوم گم کرد!

های و هوی باد در کوچه 

و او که خیره در آئینه می نگرد

زنی ست

با چین های ریز

دور چشمان ماتش

که نمی داند

چگونه زوزه های باد

بر لحظه هایش خاکستر می پراکند

خیابان های خاکستری

خانه های خاکستری

آدمک های خاکستری

در هجوم این همه 

شهرزادِ هزار و یکشبِ تنهایی 

قصه هایت را به دست باد بسپار

فردا

شاید روز دیگری ست...

+sara.lifestory